Beata Mendrek

Członek ZPAF

 

 

Teksty do wystawy Miasto K. - Arkadiusz Ławrywianiec

Minął rok. Niespodziewany, trudny, dziwny. Pełny informacji, nowych zasad i sytuacji, w których musimy się odnaleźć. Niełatwo, czasem bezsilnie, czasem z uporem. Czasem ze strachu, czasem z podporządkowania, czasem dla świętego spokoju. Dostosowaliśmy codzienność, obowiązki i relacje. Zdystansowaliśmy wszystko wokół nas. Ukrywamy emocje pod maską. Dezynfekcja obejmuje dużo więcej niż tylko nasze dłonie. Zwykłe już dzisiaj podanie ręki, a właściwie jej cofnięcie przed serdecznym uściśnięciem, pozbawia nas powoli bliskości, dobrej relacji jaką budujemy z innymi przez całe życie. Dystans, przewartościowanie, zmiany, zmiany, zmiany….
Pustka mieszająca się z buntowniczym tłumem, zakazy z zezwoleniami, działanie z niemocą, posłuszeństwo z agresją, ślepa wiara z kompletną dezorientacją…
Równi i równiejsi, odpowiedzialni i bezmyślni, mądrzy i głupi. Dziś już chyba nie ma nietykalnej, nienaruszonej sfery życia…
Miejsce K.
Katowice. Nasza codzienność. Puste ulice, sklepy, zamknięte lasy i parki, baseny, boiska. Zamknięta kultura, muzea, kina, teatry, szkoły. Autobusy, tramwaje, rowery… Wszędzie pełno znaków, liczb, ograniczeń. Chwilowa odwilż, więcej słońca i ławka, na której można napić się kawy… To tylko na chwilę, bo za moment kolejna fala…
Ciągi informacji, codzienne statystyki, testy, wyniki. Zdrowie, życie przeplatane decyzjami, na które trudno się zgodzić. Liczne głosy na ulicach w walce o wartości, kiedyś ważne i z nadzieją, że ważne pozostaną.
Miejsce K.
Koronawirus. Zagrożenie zdrowia i życia. Zagrożenie stratą i cierpieniem. Przepełnione i puste szpitale. Przeciwciała, testy, szczepienia. Przepustka do normalności, światełko nadziei, wolności. Powikłania, odczyny, wątpliwości, pytania bez odpowiedzi.
Zagrożenie relacji, bliskości, naturalnych pragnień i emocji jakie rodzą się między ludźmi. Dotyku, bliskości spojrzeń czy zapachów. Wspólnych posiłków, spacerów czy swobodnych rozmów. Dezynfekcja relacji.
Miejsce K.
Każde. Dowolne miejsce na mapie.
Każde miejsce w życiu zostało naznaczone. Zmieniają się symbole, priorytety, wartości.
Znaki na asfalcie mówią, gdzie mamy się zatrzymać, jak wyglądać, w co wierzyć, co myśleć i co czuć.

„Jeszcze będziemy razem”. Puste hasło czy nadzieja na odbudowanie już w nowej rzeczywistości tego co najcenniejsze i najważniejsze w życiu?

Miejsce K. Każdy musi sam je znaleźć i wypełnić…

 

Miejsce K. – Arkadiusz Ławrywianiec
Próba dokumentacji, czystej, konsekwentnej, mozolnej.
Obserwacja zjawisk z różnych dziedzin, tematów, sytuacji.
Bezstronny zapis pandemicznej codzienności.
Katalog myśli, haseł, ikon, symboli wynikających z obostrzeń, ale także z decyzji podejmowanych
w tym trudnym dla wszystkich czasie.

Dziś wypowiedzieć się obiektywnie nie jest łatwo, szczególnie jeśli kłębiące się wokół często skrajne refleksje i epitety barwią rzeczywistość.
Tutaj symbole mówią dużo, a uzupełnienie ich sugestywnymi wyrazami twarzy bohaterów dodają treści, ale pozostawiają przestrzeń do własnych przemyśleń i wyborów.
/ Beata Mendrek – kurator wystawy fotografii Arkadiusz Ławrywianiec – Miejsce K. /

 

Beata Mendrek, ZPAF